نوشته شده توسط نویسنده وبلاگ کوثر ولایت:

سرکار خانم عصمت صادقیان

کفشـهایم رادستم گرفتم و داشتم آهسته از خانه خارج می شدم که ناگهان پدرم صدایم زد.

_کجا داری می ری؟ گفتم:

_ هیچی الان می آم. در را آهسته بستم و کفش هایم را پایم کردم. نگاهی به کوچه انداختم دیدم عباس سر کوچه ایستاده؛ پیشش رفتم. گفت:

_ چقدر دیر کردید. جواب دادم:

_ می خواستم بابا نفهمه، یکم دیر شد, اکبرهنوز نیامده? گفت:

_ نه، آخه قرار بود سه نفری برویم مسجد. چون فردا اول ماه رمضان بودمی خواستیم مسجد را تمیز کنیم.