نوشته شده توسط نویسنده وبلاگ:

مهربان

تبسمش کردم، 

اما او نگاهش را از من برنداشت.

خندیدمش گاهی،

اما او مهرش را کم نذاشت

در آخر

آن زمان، که 

خود

بهشت آینده ام را،

به بار هستی نشاندم؛

دانستم.

که این شمع وپروانه بهانه است.

اصل محبت نشانه است

وامروز

مشق عشق می کنم،

مادریم را:

تبسمش را می بینم

و

نگاهم را به او می دوزم،

خنده اش را می شنوم،

 و

.

.

.

مادرم همه روز، روز توست

خورشید هم وام دار قدمگه توست

شب کجا و روز بی توکجا

تو کجا و بهشت، بی تو کجا

زیباترین جمله کلیشه ای دنیا تقدیم به تو،

ای ناب ترین مهر دنیا، مادر.

دوستت دارم