نوشته شده توسط نویسنده وبلاگ

سرکار خانم لیلا باباربیع

اولین خورشید عالم بر نگاهم رخنه کرد

گوییا دخت پیامبر بر حیات  منظومه کرد

ای شه عالم منور از نور حیدر یامدد

عاقبت برنور دیده بر تمام دل جانانه کرد

مادرم ای معنی نو قبله گاه ناز  از ازل

چون به گل تابیده در روح جا پیمانه کرد

تو گره گشایی نمودی هر زمان تکرار من

من ز من تکرار بی پروای من حنانه کرد

چون که ایزد در ظهور مامن انس ظفر

گویا عالم ز خلقت عشق وادب ریحانه کرد

معدن رحمت به سر منزل نو مستانه بود 

فر فرشته را به دامان طبیعت افسانه کرد