​هیچ اندیشیده ای ! 

برای چه می جنگی و به چه نیرویی متوسلی؟زمانی که فاصله مرگ و زندگی به مویی بند است؟

هر چند رب از زمان کودکی بر پیشانی ما تقدیر را رقم زد، درست علت درد ما از انتخاب های نادرست ماست.

پس لحظات را دریاب که گذر زمان دزد ماهری است.

در یک چشم بر هم زدن زیبایی را از رخ من و تو می رباید و چین و چروک پیری را بر صورت ظاهری ما می نشاند …

درست دل ما کشش و جذب افرادی را دارد که هاله های روحشان در هم حلول کرده است ،اما تا جوانیم عشق بورزیم و در بودن ما و گذر زمان به هم توجه کنیم ، عشق بفروشیم تا دل را زنده نگه داریم وگرنه کشش ظاهری روزی تمام می شود.

این روح ماست که باقی می ماند.

 به تمام عرش سپرده ام که باران عشقش را شاباش روح من و تو کند.

عزیز دل ببین چگونه لیلای دشت جنونت را عاشق ساختی

نوشته شده توسط نویسنده وبلاگ

سرکار خانم  لیلا بابا ربیع

باورم نیست که تو دغدغه ی روز و شبم را داری

به مقام شامخت روی سرم جا داری

گوییا دشت پر از گل شد و دل هم برخاست

به خدا جای دل و جای وفا جا داری

تو نگه دار من و عاشق دیدار منی

به ز مادر که خدا را تو چنان داداری

مادرم روز تو روز دل و دلدادن هاست 

هر کجا باشی چنان چون تو خدا را داری

روز مادر مبارک

نوشته شده توسط نویسنده وبلاگ

ریحانه علی عسکری

روی صندلی توی اتوبوس نشسته بودم.

کنار من خانمی نشسته بود که روی دماغش چسبی زده بود: ظاهرا عمل زیبایی بینی انجام داده بود درحالی که با صدای بلند خود تلاش می کرد صدایش را به گوش مخاطب خود برساند: بلند بلند می گفت:

_ ملو

ملو

نمی توانست یا نمی خواست که درست صحبت کند.

اتوبوس در سکوت سنگینی فرو رفته بود

که ناگهان صدای چند بچه بلند شد:

-ملو

ملو

تک تک و دسته جمعی با صدای بلند ادای او را در می آوردند انگار این طرز صحبت برایشان غیرعادی بود.

بقیه خانم ها از صدای بچه ها به خنده افتاده بودند اما سعی می کردند که کسی خنده آن ها را نبیند.

با دیدن رفتار بچه ها داخل اتوبوس به یاد داستانی افتادم که در کتاب مدرسه خوانده بودم:

داستان لباس پادشاه

که مردم از ترس حرف مردم و صرفا به خاطر جو حاکم از گفتن و اظهار حقیقت سرباز زدند, آن جا هم کودکانی از این دست فریاد زدند که لباسی درکار نیست.

اگر نگاه کنیم مسائل اجتماعی, سگ گردانی, به دنیا آوردن بچه های خود در کشورهای دیگر, عمل های زیبایی ؛ تک فرزندی, شلوار پاره و چروک و کثیف, وحتی شاغل بودن مادران بجای خانه داری نیاز به صداقتی کودکانه دارد.

صداقتی که ترس از تهمت بی کلاسی و امل بودن, باعث کتمان آن نشود.

صداقتی از نوع صداقت کودکان که هرچه در جامعه کم رنگ تر شود؛ آدم ها را به سمتی برخلاف فطرت خودشان می برد فطرت آدم ها از خوبی ها و درستی ها به سمتی می رود که عامل به وجود آورنده  آن مد بوده

مد ومد پرستی ودنیای مدرن

همه از ترس برچسب املی, خشم و نارضایتی خودمان را پشت نقابی از خونسردی مخفی کرده ایم واثری از کودکی هایمان نیست.

 

 

 

#مشاوره_پیش_از_ازدواج_دکتر_شفیعی_فرد الگوی چهار مرحله ای انتخاب همسر

❇️اولین گام: بررسی معیارهای ظاهری غیرقابل پرسش

باورهای غلط درباره نقش ظاهر در ازدواج

1️⃣ در ازدواج ظاهر مهم نیست، اخلاق و شخصیت طرف مقابل مهم است؛ فردی که چنین گوید یا 

?جاهل است

?یا دروغ میگوید

?یا بیمار است

ازدواج یک رابطه عاطفی-جنسی است و در این کشش، ظاهر قابل توجه است. 

 زیبایی به مرور عادی می شود، پس اخلاق را مهم بدانید. 

 بله، زیبایی بعد از مدتی عادی می شود، اما عدم زیبایی عادی نمی شود؛ بنابراین زیبایی مهم است. 

البته مراد از زیبایی، ادراک زیبایی است نه اینکه ملاک ثابتی داشته باشد. 

 ظاهر طرف مقابل به دلم نیست، ولی در عوض فرد، خانواده خوبی داره، تحصیلات بالایی داره، وضعیت اقتصادی خوبی داره؛ 

 از این رو، در ازدواج هیچ معیاری قابل معاوضه با معیار دیگر نیست.

ظاهرش به دلم نیست، اما می خوام مدتی باهاش باشم ببینم ازش خوشم میاد یا نه؟!

کسی که این جمله را می گوید به معنای این است که طرف به دلم نیست، اما بگذار ببینم می توانم خودم را توجیه کرده و گول بزنم. البته ادراک جذابیت نسبی است و علف باید به دهن بزی شیرین باشد. 

سوال: علامت و نشانه اینکه طرف به دل نشسته و زیبایی او کافی است، چیست؟

? این مسئله سه شاخص ذهنی و یک شاخص عینی دارد:

الف: شاخص های ذهنی 

1) وقتی کنار او هستی، حس خوب داشته باشی؛ حس خوب یعنی اینکه دوست دارم کنار او بنشینم.

2)در ذهن خودت ظاهر او را با دیگران مقایسه نکنی، جملاتی ازجمله اینکه ای کاش زیبایی همسرم مثل این خانم بود: یعنی خیلی از افراد در واقع زیباتر از همسر من هستند.

3)از معرفی او به دیگران به عنوان همسر آینده حس خوب داشته باشی

ب: شاخص عینی

 اینکه اگر کسی از او  سوال کرد به چهره و هیکل این خانم از 0 تا 100  چه عددی می دهی؟ بالاتر از 60 باشد. البته صورت و هیکل باید جدا باشد. زمان کوتاهی برای تشخیص این امر نیاز است. 

#دکتر_شفیعی_فرد 

​نوشته شده توسط نویسنده وبلاگ

سرکار خانم زهراسادات افضلی

آماده می شوم تا به هیئت برویم…

می گوید صبر کن…

پر چادرم را میگیرد و بوسه ای به آن می نشاند…

لبخند می زنم و به چشمانش خیره می شوم…

چشمانی که به دلیلی نامعلوم بارانی شده بود…

علت را جویا می شوم…

می گوید می ترسم…

+از چه؟

-می ترسم………

مکث می کند…

صبر می کنم تا خودش بگوید و پارگی رشته ی افکارش نشوم…

بی فایده است…

+از چه می ترسی عزیزم؟!!!

-می ترسم عاشقت شوم و اشتباها درمیان بندگان خوب خدا به شهادت برسم…

متعجب می شوم…

+چه شد که به این فکر افتادی؟!!!

-چند روز پیش که مستند شهید سیاهکالی را می دیدم به فکر فرو رفتم.بی تابی همسرش به خوبی حس می شد…

اما خودش چه؟

درست است.میدانم.شهدا زنده اند و روحشان درکنار خانواده.اما به عقل ناقص و دنیایی خود می گویم آن ها هم دل دارند…

شاید گاهی هوای گردش با همسرش را داشته باشد…

یا مثلا این که بنشیند کنارش و از غذایی که او می خورد، بخورد…

نمیدانم ولی به عقل ناقص دنیاییم…

می ترسم این گونه عاشقت باشم و شهید شوم…

به یاد قسمتی از وصیت شهید حججی به پسرش می افتم…

+بعضی وقت ها دل کندن از یک سری چیزهای خوب باعث می شود تا یک سری چیزهای بهتری را به دست بیاوری، من از تو و مادرت دل کندم تا بتوانم نوکری حضرت زینب را به دست بیاورم…

تایید می کند و تکانی به سر می دهد…

-درست است.چگونه توانست از همسر و فرزندش دل بکند؟خیلی سخت است.خیلی…

چند دقیقه ای هر دو سکوت می کنیم…

می گویم:

+شهادت جمع اضداد است.

تلخ ترین شیرینی دنیا…

می گوید:

-راستی! چگونه می توان در آن دنیا هم باهم بود؟

+شاید اگر هردو خوب و باایمان باشند…

-پس پا به پای هم

تا بهشت…

+اصلا بیا قرار بگذاریم که مثل قصه ها و فیلم ها دست در دست هم و باهم شهید شویم…

-در مورد تو دلم نمی آید اما….

اما قبول است…

هردو لبخند رضایتی از تصویر آرزویمان به لب می زنیم و قدم به قدم روی خش خش برگ های پاییزی به هیئت می رویم…

#?سادات_بانو?