ارسال شده در 28 فروردین 1398 توسط ریحانه علی عسکری در مناسبتها, دل نوشته, روایت تولیدی, #به قلم خودم
نوشته شده توسط نویسنده وبلاگ سرکار خانم لیلا باباربیع عمرِ بودن ما کنار هم، شبیه عقربه های ساعت بود که در پی هم می دویدیم؛ ولی هیچ گاه به هم نرسیدیم. ثانیه ها و خاطرات را رقم زدیم و در بهت و خلوت هم ماندیم. این بود قصه ی غصه های خیالی ما . تو به داشتن… بیشتر »
آخرین نظرات