یا صاحب الزمان
چشم به راه توئیم تا تو بیایی
یابن الزهرا بیا که مادرت بین در و دیوار تو را می خواند بیا!
ای منتقم آل علی، بیا که فرق شکافته علی، جگر پاره پاره حسن، و سر بریده حسین تو را می خواند.
خوشا به حال زمین هایی که بر گام های تو بوسه گذاشته اند.
چه شب ها که فانوس به دست در کوچه پس کوچه های انتظار، چشم به راه تو نمانده ام.
تو رو به آوای باران قسم، با اولین طلوع بیا
آن گاه که تو بیایی، ظلمت ها از عالم هستی دور می شوند.
وقتی تو بیایی با گام های خود ,گل نرگسی بر چشم های ما می کاری,
بیا ک چشم انتظار توام
راست می گویندکه:
انتظار از عشق درد ناک تر است
آقا! بیا پدر یتیمان،
اگر تو نیایی دل زنگ زده ی انسان هایی که عشق خدا در وجودشان جوانه نزده است پاک نمی شود.
هر جمعه انتظار می کشم ای پسر زهرا.
بیا و قلب تکه تکه شده مرا به هم وصله کن و با وجودت مرا نیز گرم.
هر جمعه بر سر جاده ی ابی
می نشینم و منتظر قاصدکی هستم که خبر از ظهور تو برایم بیاورد.
چرا ظهورت به تعویق افتاده؟
آقا، سالار دل ها،
پس بیا و ما را از این دنیای بی رحم نجات بده.
گل همیشه بهارم پس کی میایی؟
از طرف یک چشم انتظار دل خون.