نوشته شده توسط نویسنده وبلاگ

سرکار خانم لیلا باباربیع

چه شب هاکه دل را تطهیر دادیم به نور ایزدی، و چه روزهایی که بوسه نوازی کردیم به آیه های محمدی، و چه ملتمسانه تمسک جستیم به قمر احمدی,  هر لحظه چشم دوختیم به امید سحر قمصری،  هردم دل بستیم به لیالی قدر و در طپش پیچ و خم گزیستن های منور. بارها اشک چکاندیم و سوره توبه مقدر چه معصومانه عهد بستیم و صد بار شکستیم.  و پریشان و درمانده سوی کردگار مسور. گذشت و ماندیم گفتیم شاید توفیقی حاصل شود بنده ای خارج از گناهی و زبان تهی از غیبتی و صبار بر بلایی و شاکر بر نعمتی،  چه عزیزانه آمدی و چه غریبانه ما را از سفره زندگی کم دیدی. مهمان دل بودیم و دل دار افقهی. کاش ما را لایق بخشش بدانی ای الهه مکارمی.