نوشته شده توسط نویسنده وبلاگ کوثر ولایت:

سرکار خانم صفورا صیرفیان پور

ميان اين همه هياهو تو را گم كرده ايم. همه از گرانى ناله مى كنيم، اما هيچ كدام براى فراق تو ناله سر نمى دهيم.

از قيمت سكه و دلار شاكى هستيم، اما از دورى تو شكايتى نداريم. قطع دو ساعته برق ما را به هم مى ريزد، اما نبود تو را اصلا احساس نمى كنيم.

در اين دنياى مادى كه هر روز بيشتر در آن غوطه ور مى شويم، همه چيز نگرانمان مى كند، مگر محروميت از وجود تو. از هر كمبودى دچار استرس مى شويم، مگر كمبود تو.  ما را چه شده است؟

مگر چشم اميد تو ، تنها به ما نيست؟ مگر به تو لبيك نگفته و ادعاى ياريت را نداشته ايم؟ پس چرا ما هم نااميدت كرده و رهايت ساخته ايم؟ آنقدر در فكر ساختن دنياى حقيرمان هستيم كه آرمانهاى بلندمان را از ياد برده ايم. از ياد برده ايم صاحبى داريم كه در حضور است، اما اين ماييم كه در پس پرده غيبتيم.