نوشته شده توسط نویسنده وبلاگ سرکارخانم لیلا باباربیع

شب جمعه شد. شب حاجات، شب عشاق در بارگاه ملکوتی عرفان. شبی که به امید وصالت به صبح می رسد. به آستان تمام درها سپرده ام که به پابوس زیارت نگاه تو یکی پس از دیگری باز شوند و قدم های تو را بوسه زنند؛ چون مدار عشق بر نگاه تو می چرخد و تمنای نیاز در بارگاه تو . پنجره ها سکوت می کنند تا تو دهان مبارکت را روبه آسمان عرفان بگشایی . طنین تو در گوش تمام عاشقان منتظر به انتظار عشق نوید دلدادگی دهد. آن هنگام تمام شکوفه های لبخند متجلی خواهند شد و عطر تو تمام عالم درونمان را جلا بخشد . دریا به تبرک بودن تو آرام گیرد و به پیشواز تو تمکن کند. جان از تو جانی گیرد.