مناجات
چقدر تو را داشتن زیباست در زمانی که نا زیبایی ها در چشم ها ، زیبا می نماید. تو به جان من رنگ تازه بخشیدی و نامم را پرآوازه کردی.
وقتی تمام غم ها بردلم سنگینی می کرد، آمدی به من که از عشق دم می زدم دنیای عشق راچشاندی.
معدن عشق تویی که شکوفه های لبخندت را ز جانم دریغ نکردی در زمانی که درگیرو دار بودم.
عشق واقعی را تو معنا کردی و بارگاه ملکوت روضه رضوان را توبه من آموختی.
نشانم داده عاشق سوز و گداز ندارد و عشق واقعی نشاندن لبخند واقعی روی لبان خسته است.
دوستت دارم و از گفتنش واهمه ندارم بگذار تمام عالم بدانند که دلی دل زیبای تو را می خواند و به طواف نگاه تو مشغول است.
تمنای دیدگانت را ز جانم می خرم .
آخرین نظرات