نوشته شده توسط نویسنده وبلاگ:

شاعر سیده زهرا عقیلی

این شعر را به همه معلولین توانمند تقدیم می کنم

سلام به تو ای عزیز که خوب و مهربانی

فکر نکنی رو ویلچر ضعیف و ناتوانی

با این که پاهای تو معلول و بی حرکته

پیروزی و سعادت نتیجه همته

با دستای کوچکت گره را وا می کنی

با معبودت تو هر دم خدا خدا می کنی

برخیز و یاعلی گو نشون بده کی هستی

 چرا همش بی صدا رو  ویلچرت نشستی

مدد به تو می تونه دور کنه غصه هاتو

اگر که یاری گری بشنوه اون صداتو

توکل و امید و با اطمینان صدا کن

افکار سست  و پوچو از ذهن خود رهاکن

نشستن و بی کاری دوای درد تو نیست

با جرأت و جسارت به تنبلی بگو ایست

مثل یه رود باش که همش روونه

بگو که من می تونم، هرگز نگیر بهونه

بدون که نزد همه، لایق احترامی

پاشو سکوتو بشکن با گفتن کلامی

قوت قلب تو تلاش و کاره

اگر که راکد باشی دلت همش بیماره

اگر که همت کنی رفیق  باشی با خدا 

مهارت و ابتکار در تو میشه شکوفا