نوشته شده توسط نویسنده وبلاگ #ریحانه علی عسکری

تلاش می کردم گوشــی اندروید هر چــه دیرتر پایش را  به زندگیم باز کند. با خودم شــرط کرده بودم تا زمانی که  کنکور ارشد قبول نشدم گوشی نخرم. باز هم به بهانه این  که گوشــی من را از درس دور می کند از خرید آن سر باز زدم. ولی بلاخره برای pdf و صوت درس ها و گروه کلاسی  که در تلگرام تشکیل شده بود مجبور شدم بعد از یک ترم  مقاومت به فضای مجازی رو کرده و گوشی اندروید بخرم. با این شــرط که نباید هزینه زیادی برای اینترنت گوشی  پرداخت کنم . در حدی اینترنت مــی گرفتم که بتوانم پیامی ارســال و دریافت کنم. کم کم دانلود بعضــی pdf ها و عکس ها هم  اضافه شدند. دوستانم مرا در گروه ها و کانال های مختلفی  عضو کردند و جذابیت این دنیای عجیــب کمکم مرا فرا گرفت.  با این حال باز هم سعی میکردم کم ترین مصرف اینترنت  را داشته باشم تا این که پیشــنهادهای ویژه و مناسبتی و  عیدانه و … از اپراتورهای مختلف دریافت کردم و وسوسه شدم که آن ها را امتحان کنم . امتحان این بسته ها همانا و زیاد شدن مصرف اینترنت و گشت و گذار در تلگرام همانا.  دفعات بعدی بســته اینترنتی قبلی ارائه نمی شــد یا اگر تمدید می شود هزینه بیشتری را در برداشت  من که به میزان بیشتر اینترنت، احســاس نیاز می کردم بسته های  بیشــتر و با قیمت بالاتری خرید می کردم. پیشنهادهای اپراتورهای مختلف از طرق مختلف به گوشــم می رسید،  وسوســه انگیز بودند و کم کم به جایی رسید که مصرف اینترنت مرا تا چهار برابر رساند.  گاهی متوجه می شدم که با وجود خرید چند برابر اینترنت،  باز هم وســط ماه پیغامی مبنی بر اتمــام آن را دریافت می کنم.  برای من که در ورود به فضای مجــازی آن قدر با احتیاط  پیش رفته بودم و فکر می کردم با این احتیاط ها، جاذبه آن هیچ گاه نمی تواند مرا بگیرد.  ایــن نفوذ موریانه وار فضای مجازی، خیلی ســخت بود و حالا که به ترفند اپراتورهای تلفن همراه پی برده بودم احساس شکست می کردم.  یاد حرف استادم در مورد دنیای مدرن افتادم که می گفت:  لازمه دنیای مدرن، مصرف گرایی است. در دنیای امروز چنان به مصــرف گرایی عادت کرده ایم کــه گویی اصل اساسی هر زندگی مصرف گرایی است؛  در حالی که اگر به گذشته های نه چندان دور خود نگاه کنیم می بینیم چگونه پدر و مادر های ما زندگی شان را بدون توجه به این عامل شروع می کردند و ادامه می دادند بدون این که چیزی از زندگی آن ها کم شــود؛  اما امروزه جهان مدرن با تبلیغات گسترده ما را چنان به استفاده از کانال ها و ابزارهای مختلفی  سوق می دهد که اگر خوب بنگریم می بینیم زندگی بدون  آن ها هم شــدنی اســت؛ اما خوب آدم ها در دنیای مدرن  به مصرف گرایی عادت کــرده اند به گونــه ای که حتی گاهی خودشــان هم متوجه نمی شــوند که جذابیت این  دنیای مدرن آن هــا را از اصل زندگی دور کــرده است.  دیگر زندگــی را زندگــی نمــی کننــد. آن چنان وابســته به مصرف گرایی شــده اند که شــبه نیازهای زندگی، پایه های زندگیشــان را مثل موریانه می خــورد؛  پول و وقت و سالمتیشــان را حراج می کند و در آخر فقط حســرت برایشان به جا می گذارد؛ حسرتی که با خسران همیشگی همراه است.