نوشته شده توسط نویسنده وبلاگ

سرکار خانم زهرا گلستانه

به مهمانی رفته بودیم در میان صحبت های حاضرین ، حرف های  یک جوان نظر مرا به خود جلب کرد و به تحسین واداشت ، حرف هایی که خیلی پخته بود و عاقلانه؛

قضیه از این قرار بود که خانم صاحب خانه از بدقولی شخصی که نامش را نمی برد و چند سالی بود که چهار صد هزار تومان از آن ها قرض گرفته بود و پس نمی داد،می نالید

که آن جوان گفت:

 _خوب شد که شما  با این چهار صد تومان او را شناختید خانم صاحبخانه گفت:

_ بله ما فکر می کردیم او آدم خوبی است ولی حالا او را شناختیم.

جوان گفت :

اگر پول شما را زود برمی گرداند و دفعه ی بعد از شما 200 میلیون تومان قرض می گرفت و شماهم به خاطر خوش حسابی به او پول قرض می دادید چه کار می کردید خوب شد که شما او را با همین 400 تومان شناختید .

به یاد قضیه ی ملا نصرالدین افتادم می گویند: _روزی ملا ازهمسایه اش یک دیگ قرض گرفت و فردای آ ن روز یک دیگ کوچک درون آن گذاشت و دیگ را پس داد.

 وقتی از او در مورد دیگ کوچک  پرسیدند، گفت:

_دیگ شما دیشب خانه ی ما بچه به دنیا آورد؛برای بار بعدکه دیگ را خواست این بار زودتر از دفعه ی پیش دیگ را به او دادند اما این بار او چیزی پس نداد.

وقتی از او سراغ دیگ را گرفتند ،گفت:

_ دیگ شما دیشب خانه ی ما مرد؛

گفتند:

_مگر دیگ هم می میرد؟

گفت:

_ دیگی که بچه بزاید،حتما هم می میرد.