کتلت، غذای مورد علاقه خانواده ام بود. مادرم هفته ای دوبار آن را می پخت اما هنوز هم خواهان داشت.

آن روز صبح زود بیدارشدم. می دانستم که کلاسم تا بعد از ظهر طول می کشد و بایدفکری برای نهار بکنم .

در یخچال را باز کردم و به محتویات آن نگاه کردم 

ظرفی در دار، در یخچال بود. در آن را باز کردم چشمانم برقی زد، از شام دیشب چند عدد کتلت مانده بود.

آن ها را برداشتم ساندویجی درست کردم و همراه خودم بردم. 

بعد از ظهر که از کلاس برگشتم مادرم گفت: نهارت را توی یخچال گذاشتم.

 گفتم نهار غذای دیشب را خوردم.

 خواهرم گفت: ساعت هشت که بیدار شدم سر یخچال رفتم ولی آن را پیدا نکردم.

 برادرم گفت: من هم که ساعت ده که بیدار شدم خیلی دنبال آن گشتم.

 شب که پدرم به خانه آمد هم منتظر کتلت های باقیمانده از دیشب بود.

این در حالی بود که غذای من هضم و جذب معده شده بود.
فرصت های خوب زندگی مثل کتلت داخل یخچال ما، خیلی زود تمام می شوند و برد با کسی است که از این فرصت استفاده کند و نگذارد فرصت از دستش برود. معصوم(ع)می فرماید:

۱ ) قصار ۲۱ :

وَ قَالَ ( عليه السلام ) : الْفُرْصَةُ تَمُرُّ مَرَّ السَّحَابِ فَانْتَهِزُوا فُرَصَ الْخَيْرِ .

ترجمه:

حضرت فرمود: فرصت به مانند ابر گذرا می گذرد، پس فرصت ‏هاى نيك را غنيمت دانيد.

اگر ازفرصت ها استفاده نکنی روزی بلند می شوی و می بینی فرصتی نمانده و عمرت به سر آمده و فریاد واحسرتا است که سر می دهی برای اعمال نکرده ات  و مانده تمام عمر.