امروز سالروز شهادت ادواردو آنيلى بود. تنها پسر سناتور ايتاليايى و از خانواده بزرگ آنيلى كه يكى از سرشناس ترين، ثروتمندترين و متنفذترين خانواده هاى ايتاليا بوده و هستند. بعد از ظهر جمعه، شبكه افق مستند جالبى در مورد زندگى او پخش كرد كه قبل از اين هم چند بار ديگر نمايش داده شده بود و من ديده بودم. اما اين بار از منظرى ديگر به تماشاى اين مستند نشستم. ادواردو، وارث يك ثروت افسانه اى بود كه كارخانه هاى اتومبيل سازى معروفى همچون فيات، لامبورگينى، مازراتى، فرارى و باشگاه فوتبال يوونتوس، تنها بخشى از اين دارايى كلان بشمار مى آمد؛ اما او مسلمان زيستن و شيعه بودن را بر تمام اينها ترجيح داد. به همه اينها پشت پا زد و حتى تصميم داشت به ايران آمده، پناهنده سياسى شده و در قم تحصيل كند. 

 حجة الاسلام داستان پور در جلسه پرسش و پاسخ با دختران نوجوان كه در ايام محرم از شبكه اميد پخش مى شد، به اين مسأله اشاره داشتند كه بسيارى از به ظاهر مسلمانها در زمان امام حسين، تا آنجايى با امام همراهى كردند كه منافع ماديشان به خطر نيفتد و آن گاه كه همراهى با امام خطر مالى و جانى براى آنها در بر داشت، نه تنها امام را يارى نكردند، بلكه خودشان در زمره قاتلين امام حسين  قرار گرفتند و اين در حالى بود كه برخى از آنها از مال دنيا بجز يك شتر بهره ديگرى نداشتند؛ يا برخى ديگر به طمع بهره بيشترى از مال دنيا و رسيدن به مقام و منصب، به امام خيانت كردند؛ هر چند به ظاهر مسلمان و مسلمان زاده بودند. 

 اين سرنوشت چندان از ما هم دور نيست. بهره ما نيز از مال دنيا نسبت به ادواردو چيزى نزديك به صفر است، اما چنان دلبسته همين متاع اندك دنيا هستيم كه هر گاه منافعمان به خطر بيفتد، مسلمانى از يادمان مى رود و يا حاضريم براى رسيدن به پول و امكانات بيشتر، پا روى بسيارى از اعتقاداتمان گذاشته، دروغ بگوييم، مال حرام جمع كنيم، با هم قطع رابطه كنيم و…

و چقدر اسلام ادواردو با اسلام ما متفاوت است! مسيحى زاده و يهودى زاده اى كه غرق در امكانات، پول و شهرت بود ولى آن چنان مسلمانى كرد كه خدا او را براى شهادت انتخاب كرد و مايى كه نسل در نسل مسلمانيم و  خدا نكند كه فقط نامى از مسلمانى داشته باشيم.