نوشته شده توسط نویسنده وبلاگ کوثر ولایت:
سرکار خانم صفورا صیرفیان پور
روزگار غريبيست. خيابان ها، كوچه ها و بازارهاى شهرمان و حتى فضاى مجازيمان، آدمى را به ياد ميدان مسابقه مى اندازد. مسابقه اى نامحسوس كه شركت كنندگانش بسيارى از زنان و دختران شهر هستند.
مسابقه خودنمائى، جلوه گرى و زيباتر به نظر رسيدن! همه سعى مى كنند ظاهرشان بهترين باشد و از قافله عقب نمانند، پس مجبورند هر روز به رنگى درآيند و روز به روز از خودشان و آنچه بايد باشند فاصله مى گيرند. شايد برخى از آنها خودشان ندانند كه وارد مسابقه و رقابت شده اند و از سوى صدها و هزاران جفت چشم پاك و ناپاك داورى مى شوند. اما يك تماشاچى بيطرف كه از دور تماشايشان مى كند، احساس مى كند آنها تنها با همين هدف از خانه بيرون آمده اند.
براستى جايزه اين صورتهاى نقاشى شده و موها و بدنهاى نمايان چيست؟ خط پايان مسابقه كجاست؟ اصلا كدام جايزه مى تواند تاوان معصوميت و حياى از دست رفته شان باشد؟ كدام جايزه مى تواند پاسخگوى ارزش و شخصيت لگد شده يك زن مسلمان باشد؟ زنى كه چون كالايى بى ارزش و پست، جسم و روحش را در معرض ديد مى گذارد!
اما مسابقه ديگري هم در كار است، مسابقه اى به عظمت همه تاريخ كه شركت كنندگانش زنان و دختران از اول تاريخند، اما از جنس ديگر. زنان و دخترانى كه به مسابقه شان ايمان دارند، داورش را هميشه حى و ناظر مى بينند و تشويق فرشتگان عرش و لبخند رضايت مادر خوبى ها و پاكى ها، حضرت زهرا، برايشان بس است!
آخرین نظرات