نوشته شده توسط نویسنده وبلاگ سرکار خانم لیلا باباربیع چه روزها قدم به قدمم راه رفتی، افتادم، دستم را گرفتی تا مبادا بلغزم. بغض فرو خورده ام را معنا بخشیدی و گفتی: _ پسرم مرد شدی. درهمه حال خم شدی تا خمیده نگردم. قامتت را، لبان ملتمس ذکر و دعایت را نمی… بیشتر »
آخرین نظرات