نوشته شده توسط نویسنده وبلاگ

سرکار خانم زهرا گلستانه: 

برای کنکور درس می خواندم ، در اتاقی ساکت و بی سروصدا، که ناگهان خواهرم با خوشحالی در را باز کرد و گفت :

_ امریکا به افغانستان حمله کرد

(چند سالی بود که کابوس طالبان خواب و راحتی را از انسان ها گرفته بود و امریکا به آن جا رفته بود تا طالبان را بیرون کند)

غمی بزرگ بر سینه ام نشست، یاد خاطرات جنگ خودمان افتادم ، باز هم دوباره جنگ، کشتار، مجروح ، کودکان یتیم، مردم آواره و بی سرپناه؛ اما خب خوشحالی مردم هم به این خاطر بود که فکرمی کردند آمریکا مردم افغانستان را آسوده می کند؛

امامردم ما فهمیدن که نه، آمریکا فقط به فکر منافع خودش است می دانید از کجا؟

از سخنرانی به موقع رهبر عزیز و فرزانه مان که با یک مثال زیبا همه را آگاه کرد و من از سخنان ایشان این را فهمیدم  که این قضیه مانند این است که صیادی  آهویی را از چنگال حیوانی درنده در آورد و اسیر خودش کند.

حالا هم در این وضعیت حساس ایران باز هم ایشان می خواهند با خواندن خطبه های نماز جمعه دوباره ما را بیدار کنند.