شبیه خوانی
تعزیه خوانی و شبیه خوانی ، نمایشی است که در یک محوطه ، با حضور مردم توسط چند نفر انجام می گیرد که در نقش قهرمانان کربلا و با لباسهای مخصوص و ابزار جنگی و همراه با دُهل و شیپور ، نیزه ، شمشیر ، سپر ، سنج ، کرنا ، سُرنا ، خنجر ، زره ، مشک آب و اسب ، ایفای نقش می کنند . صحنه و نمایش ، بر مبنای حوادث کربلا و مقتلها تنظیم می شود . تعزیه ، اگر بصورت صحیح و با حفظ موازین و شئون معصومین انجام شود ، تأثیر مهم می گذارد و وسیله انتقال فرهنگ شهادت به نسلهای آینده است .
« در فرهنگ شیعه ، به معنای نوحه بر امامان شهید ، نزدیک قبورشان یا در خانه سوگواران است که برای امام حسین (ع) نوحه می خوانند . در فرهنگ مردم ، نمونه هایی از تابوتهای سمبلیک برای کشته های کربلاست . در شهرهای مختلف شیعه نشین ، روز عاشورا مراسم خاصی برپا می کنند و هودجها و اسبهایی را راه می اندازند . برپایی اینگونه مراسم که در اماکن عمومی و مساجد و … به صورت تحریک کننده حزن مردم است ، « تعزیه » نام دارد و با لباسها و … برخی حوادث کربلا را به صورت نمایش ارائه می کنند . در این مراسم ، روضه خوانی و نوحه خوانی هم انجام می گیرد و کودکانی هم بعنوان « پیشخوان » برنامه اجرا می کنند و متنهای اجرایی اغلب به صورت شعر است . شکل تکامل یافته تعزیه ، جدید است . »
صفحات: 1· 2
آخرین نظرات