نوشته شده توسط نویسنده وبلاگ

سرکارخانم لیلا باباربیع

 باز مهر ماه رسید و دل در تمام دیدارها از تو گفت و با تو گلایه کرد.

دغدغه گذشته را همان جا رها کرد و پیش به راه تو در خلوتگه راز به دیار تو تمنا جست .

درمعبد مهر تو تاخت تا دل را نبازد ، تا دستان ملتمسش را با ذکر لبان تو تبلور کند و نگاهش را در چشمان تو، به یاد تو و طوفان های گذشته شیدا کند.

همان نغمه خوانی که نواخت و با آن نگاه باخت. ردای مهر و محبت را به اهل دل بخشید و آه جهان سوزش را نثار بلبل شیدای دشت جنون ساخت .

رفت تا معبدگاه دیگری برای هر رهگذر خسته در این وادی سر در گریبان دست به دعا گشوید.