درقرآن وروایات توصیه های فراوانی درباره توکل دیده می شودکه تاکیدمی کنندتوکل بایدتنهابرخداباشد:مومنان تنهابرخداتوکل می کنند(ابراهیم آیه 12)،بگوخدامرابس است مومنان تنهابرخداتوکل می کنند(زمرآیه 38).این گونه تعبیرات نشان می دهدکه اگرکسی تکیه اش درروزی هم برخداباشدوهم برنیروی کاریاسرمایه تجارت ،یا درپیروزی بردشمن ،هم پیروزی راازخدابداندوهم ازخودش ازمرحله توکل بسیارفاصله گرفته است.کسی هم که برغیرخدااعتمادکندناکام می ماندوپشیمانی نخواهدداشت.
نمونه ای ازمتوکلان
نمردآتشی برافروخت تاابراهیم علیه السلام رادرآن افکندابراهیم علیه السلام رابامنجنیق درآتش افکندندوی درحال افتادن میان شعله های آتش بودکه جبرئیل وسپس میکائیل وپس ازآن دوفرشته بادبه نزدایشان آمدندوپرسیدندآیاکاری داری؟می خواهی آتش راخاموش کنیم؟گفت:به تواحتیاجی ندارم خدامراکافی استووکیل خوبی است.خداهم اورانجات دادوآتش رابروی گلستان ساخت این همان مفهوم بلندقرآنی است:هرکس برخداتوکل کندخدابرای اوبس است.(طلاق آیه 3)
(درسنامه اخلاق /جوادمحدثی)
آخرین نظرات