نوشته شده توسط نویسنده وبلاگ:

سرکار خانم فریبا حقیقی

تنها تحقیق کوتاه و گشتی در اینترنت ما را متوجه این حقیقت می کند که ظلم و باطل متعدد است و حق و عدالت و واحد، تنها گذاری بر تاریخ به ما روشن می‌کند که مشت،های گره کرده مان نه فقط ظلم را که مرگ را هم نابود می کند، آری، نابود می‌کند.  ما سزاوار مرگ نیستیم سزاوار زیستن هستیم اما, به تنهایی قادر به زیستن نیستیم.  ما به همراه “ما"ها قادر به زندگی کردن هستیم.  پس بیاییم آن چه را لازم است برای ایجاد سیل مهیا کنیم.

من اولین سطل آبم را برداشته ام، انشالله سطل آب من نوشته هایم است، آگاهی دادن به دیگران است. تو چگونه سطلت را آب می کنی؟ با صدا و حنجره؟ با مشت‌های گره کرده؟ با القای تفکرات سالم؟ با ترویج فرهنگ، با فرهنگ مسلمانی? با علم عامدانه?با پول? با جنگ تن به تن؟ اگر سطل هم نداری از مشتی آب غافل نشو; شاید خداوند هایت مشت هایت را برای چنین موقعیتی آفریده،سطل نداشتن و حتی مشت نداشتن هم، عیب نیست،عیب در نداشتن آب است. مایه حیات را بیاور… فردا دیر است، حالا آب بیاور. تورو به خدا ی مظلومان می سپارم.  یا حق یاحسین علیه السلام