بی حوصله بودم چرخی در تلگرام زدم مطلبی توجهم را جلب کردم: تلفن را الکساندر گراهام بل اختراع کرد. اولین خط تلفن را به خانه معشوقه اش “آلساندرا لولیتا اوسوالدو ” وصل کرد. در هر تماس او را با نام کاملش میخواند. گراهام بل مدتی بعد نام معشوقه اش را کوتاه کرد “آله لول اس"! و دفعات دیگر نیز کوتاهتر: الو. از آن پس بل با گفتن “الو” تلفن جواب می داد. بل به چند نقطه شهر خط تلفن کشید و انسان ها مانند بل موقع زنگ زدن تلفن “الو” می‌گفتند. امروزه از هر نقطه دنیا صدای “الو” شنیده می‌شود؛ بیشتر افراد ماجرای الو را یا نمی‌دانند و یا اصلاً کنجکاوی هم نمی کنند. اما نام الو، معشوقه بل از آن زمان ها تا همین حالا سر زبان ها مانده، اگر کمی دقت کنیم شاید بتوانیم نمونه هایی از این اختراع را در دینمان پیدا کنیم؛ مثل ذکر “یا الله” که هنگام ورود بر خانه ای که نامحرم در آن است استفاده می شود. اتفاق خوبیست و ظاهرا سالیان طولانی این ذکر را بر لب مردم جاری ساخته اما؛ محدود به جوامع اسلامی بوده و جهانی نشده است. در دنیای امروز، که عصر ارتباطات و اختراعات است؛ درحالی که جوانان کشورمان هر روز به پیشرفتی بیش از قبل در داخل و خارج از کشور دست می یابند؛ اگر دغدغه دین داشته باشند می توانند اسم معشوق حقیقیشان را به کل دنیا ارسال کنند. راستی بل برای معشوقش چه کرد؟ ما برای معشوقمان چه می کنیم؟