نوشته شده توسط نویسنده وبلاگ فاطمه

 چند وقت است به موضوع مهمی دست یافتم و آن راضی بودن به رضای خداست؛ این که تمام امورات را به خداوند متعال بسپارم .  به این رسیدم که اگر فشارها و مشکلات نباشند هیچ وقت الماس صیقل نمی خورد و اگر کسی او را ببیند اصلا فکر نمی کند که این قطعه، الماس باشد. حالا با این مشکلات، الماس ها صیقل خورده و دارند تجلی می کنند؛ هیچ وقت نمی توانم زحماتشان را فراموش کنم. اصلا باورم نمی شدکه چنین فداکار باشند، الماس های زندگی.