(نوشته شده توسط نويسنده وبلاگ سركار خانم صفورا صيرفيان پور)

ديروز اول ماه ذى الحجه، سالروز ازدواج دو انسان كامل بود. پيوند آسمانى و زمينى دو زوجى كه هرچند آسمانى هستند، اما در همين دنيا و بين مردمى چون ما و با اقتضائاتى دنيوى مى زيستند. پس ازدواجشان هم همچون ساير جنبه هاى زندگيشان، مى تواند براى همه ما الگو باشد و به هر اندازه كه بتوانيم به اين الگو نزديك شويم، به همان ميزان از سعادت و كمال بهره مى بريم. اما متأسفانه امروزه برخى از جوانان ما، بجاى معيارهاى آسمانى، معيارهايى فضايى براى ازدواج ترسيم مى كنند؛ گويى زندگى فضايى در بى قيدى و بى وزنى را با زندگى آسمانى كه آنها را به اوج كمال برساند، اشتباه گرفته اند.   

چند روز پيش به يكى از دخترهاى فاميل، پسر خوبى معرفى شد. بدليل اينكه خانواده دختر، از معرف مطمئن بودند و تا حدى هم از خوشنامى، اصالت و سيادت خانواده پسر اطلاع داشتند، مخالفتى براى برگزارى مراسم خواستگارى نكردند. اما هنگامى كه با خود دختر خانم صحبت شد، معيارهايى را براى ازدواج عنوان كرد كه هرچند تا حدى لازم، ولى از نظر اهميت و ارزش در اولويت دهم به بعد قرار مى گيرد. او گفته بود:” دو چيز براى من خيلى مهمه، يكى تيپ و ظاهر پسر كه بايد خيلى خوش تيپ باشه و به ظاهرش هم خيلى برسه و دوم هم اينكه بايد خيلى خوشگذران باشد، همين! “و به اين ترتيب آب پاكى را روى دست همه ريخت. 

اينكه دخترى با سن نزديك به سى سال هنوز هم چنين معيارهاى فانتزى و بچه گانه اى براى ازدواج در نظر دارد، برايم بسيار عجيب بود. اگر او سنى زير بيست سال داشت، اينقدر تعجب نمى كردم. اما دخترى كه در سومين دهه زندگيش قرار دارد، بايد بسيار پخته تر و عقلانى تر فكر كند. يعنى در نظر او معيارهايى چون ايمان، اخلاق، خانواده خوب، چشم پاكى، تحصيلات، شغل و دهها معيار ديگر اصلا هيچ اهميتى ندارد؟

اين نشان مى دهد كه آن دختر هنوز تعريف درستى از زندگى مشترك و حتى زندگى ندارد. زندگى كه با يك مرد خوش تيپ و خوشگذران شروع شود، شايد چند سال اول زندگى بسيار جذاب بنظر آيد، اما تمام واقعيت زندگى اين نيست. زندگى فراز و نشيب و پستى و بلندى دارد. يك مرد خوش تيپ و خوشگذران، اگر در طول زندگى مشترك با بيمارى همسرش روبرو شود، چقدر مى تواند با او همراهى كند و كنارش بماند. اگر در زندگى مشكل مالى پيش بيايد چه؟ اگر خود مرد در اثر بيمارى يا هر اتفاق ديگرى ظاهر جذابش را از دست بدهد چه؟ اگر آن مرد خوشگذران، در جهت تأمين خوشگذرانيش به ورطه گناه و خيانت بيفتد چه؟ آيا آن دختر هنگامى كه براى همسر آينده اش معيار تعيين مى كرد، به اين چيزها هم فكر كرده بود؟!