نوشته شده توسط نویسنده وبلاگ ریحانه علی عسکری

خدیجه تو که بودی؟ کسی که ملاکش برای انتخاب شریک زندگی، امانت داری و صداقت بود؛ نه ثروت. کسی که بعد از ازدواج، همه ثروتش را در اختیار شوهرش گذاشت؛ بدون منت. کسی که وقتی به پیامبر ایمان آورد که مردم او را نفی می‌کردند. کسی که همه ثروتش را در راه ترویج دینی که به آن اعتقاد‌ داشت خرج کرد. کسی که از نظر کمالات و کمک به فقرا، حتی قبل از اسلامش، شهره خاص و عام بود کسی که وقتی همسرش به خانه می آمد برایش بهترین همسر بود. و وقتی که پیامبرش از نامردمیِ مردمِ روزگارش، در حالی که روحی و جسمی مجروح و زخمی بود مرهمی برای او بود. کسی که با وجود ثروت فراوان و داشتن شغل تجارت، ساده زندگی کرد و دل بسته به آن نشد. کسی که در سال های سخت شعب ابی طالب، همه ثروتش را خرج پیش برد اهداف اسلام کرد. کسی که پا به پای پیامبرش برای اسلام سختی کشید و تلاش کرد. کسی که خدا به پاس خدماتش، فاطمه سلام الله علیها را به او داد. و علی علیه السلام را در دامان او تربیت کرد چه سعادتی بزرگ تر از این. در طول گذشت سالیان طولانی از درگذشت آن حضرت، دشمنان نگذاشتند شخصیت والای ایشان رونمایی شود، و زن جوان امروزی از یکی از الگوهای والای تاریخ بی خبر مانده زن امروز بخاطر داشتن اندکی ثروت و مکنت، سر از پا نمی شناسد با داشتن مشاغلی که حتی در خور شان او نیستند به عالم و آدم فخر می فروشد. ثروت و موقعیت اجتماعی اش را چماقی بر سر همسرش می کند. برای انتخاب شریک زندگیش نیز، به ظواهر و زینت دنیا اکتفا می کند. و چون رفاه طلبی و مصرف گرایی را پیشه خود ساخته، با اندکی سختی در زندگی جا می زند. وقتی  در معرفی این بانوی بزرگوار کوتاهی می کنیم؛ نتایجش را در زندگی زن امروز مشاهده می کنیم.