پیشوای هفتم شیعیان، حضرت موسی بن جعفر علیه السلام که در هفتم صفر 128 هـ.ق در روستای ابواء، میان مدینه و مکه متولد شده بود، همانند دیگر امامان معصوم علیهم السلام برای احیای فرهنگ اسلام و گسترش ارزش های الهی درطول امامت سی و پنج ساله خویش (148 تا 183 هـ.ق) که با چهار تن از خلفای ستمگر عباسی (منصور، مهدی، هادی و هارون الرشید) همزمان بود، تمام مشکلات و سختی ها را به جان خرید و به فرهنگ صبر و مقاومت در راه اسلام معنای حقیقی بخشید.
بیست و پنجم ماه رجب، شاهد جانبازی آن رادمرد عالم اسلام و اسطوره صبر و پایداری در راه حق می باشد. آن حضرت بعد از تحمل بی رحمانه ترین آزارهای طاقت فرسای خلفا، به ویژه هارون الرشید، استوار و مقاوم در برابر طاغوت و طاغوتیان به ملاقات پروردگارش شتافت. در صلوات خاصه آن حضرت آمده است: «اللهم صل علی موسی بن جعفر وصیِّ الابرار و امام الاخیار… و مألف البلوی و الصبر و المضطهد بالظلم و المقبور بالجور و المعذَّب فی قعر السجون و ظلَم المطامیر ذی السّاق المرضوض به حلق القُیود؛ (الانوار البهیة، ص 205) خداوندا! بر موسی بن جعفر علیه السلام درود فرست. او که جانشین نیکان و پیشوای خوبان بود…آن آقای آشنا با بلاها و بردباری، در معرض ظلم و ستم، شکنجه شده در قعر زندان ها و ظلمت سلول های تنگ و تاریک، با پاهای ورم کرده و مجروح، و به بندکشیده شده با حلقه های زنجیر».
حضرت کاظم علیه السلام با پیروی از این رهنمود و در مقابل نیروهای باطل، از صبر و بردباری و نماز و عبادت یاری می جست؛ «کان یحیی اللیل بالسهر الی السّحر بمواصلة الاستغفار حلیف السجدة الطویلة و الدموع الغزیرة و المناجات الکثیرة و الضّراعات المتّصلة؛ (الانوار البهیة، ص 205) آن حضرت شب ها را تا سحر بیدار بود و شب زنده داری هایش همواره با استغفار بود، همراه با سجده های طولانی، اشکهای ریزان، مناجات بسیار و ناله ها و زاری های مداوم در حال عبادت».
پیشوای هفتم نمونه بارزی از این اولیای الهی است.
نمونه: سخن امام به مهدی عباسی
مهدی، سومین خلیفه عباسی در یک اقدام عوام فریبانه اعلام کرد که هر کسی که حقوقی بر گردن نظام حکومتی دارد، می تواند برای رسیدن به حق خود اقدام نماید. او در یک حرکت ظاهری مشغول ادای حقوق مردم شد. امام کاظم علیه السلام نیز خواستار اعاده حقوق خود شد. در آنجا گفتگوی ذیل میان خلیفه و پیشوای هفتم علیه السلام به وقوع پیوست:
- حقوق شما چیست؟ فدک.
- محدوده فدک را مشخص کن تا به شما بازگردانم.
- حدّ اول آن، کوه احد، حدّ دوم، عریش مصر، حدّ سوم، سیف البحر (دریای خزر) و حدّ چهارم دومة الجندل (سرزمین عراق) است.
- همه این ها!/ آری!
خلیفه آنچنان ناراحت شد که آثار غضب در چهره اش پدیدار گشت و با ناراحتی شدید گفت که مقدار زیادی است، باید بیندیشیم. امام کاظم علیه السلام با این سخن به او فهماند که حکومت، حق امام کاظم علیه السلام است و زمام حکومت بر دنیای اسلام باید در دست اهل بیت علیهم السلام باشد. (رجوع شود به اصول کافی، کتاب الحجة، باب الفیء و الانفال)
برگرفته شده از سالنمای تبلیغ
آخرین نظرات