نوشته شده توسط نویسنده وبلاگ سرکار خانم لیلا بابا ربیع

شب وصال کم از لقاء نیست. زمانی که دل به انتظار معشوق لحظه ها را سپری می کند. به تمنای نگاهت که مسیر عشق بر نگاه تو می چرخد و همه ثانیه ها می دوند تا به تو برسند. طبیب دل دردمندان و دیده ی همه ی نابینایان چرا نمی آیی تا به این قلب منتظر انتظار عشق را پایان دهی؟ چندی است در معبد عشق به تقدس وصال تو نذر بستم . آن هنگام سنگ فرش قلبم را به زیر قدوم مبارکت می سپارم.  لب از شنیدن نامت بر خود ناز می کند که معدن نیاز تویی . آن زمان باغ بی برگی من به گل خواهد نشست . تو معبد آرام و قراری ، تو الهه ناز و من عمریست در این جاده به التماس چشم بسته ام.