وحدت در جهان اسلام
اگر در جامعه ی کنونی ما، بنگرید، جامعه ای می بینیدکه هر گوشه ای از آن برای خود حکومتی تشکیل داده و علم استقلالی افراشته و برای حقانیت و اثبات خود تلاش می کند ودر صدد نفی تشکیلات دیگر فرقه ها وگروه هاست وبرای رسیدن به مقاصد خود از هیچ اقدامی فروگذار نمی کند.
اما بنگرید آیا پیام آور خوبی هاچنین آینده ی اسفناکی را برای امت خویش پیش بینی کرد؟ آیا غیر از این است که هنگامی که فرمود من این پیام را گفتم برای هر سیاه وسفید و هر بنده ی آزاد…کنایه از این بود که تفاوت های فردی وقومی وقبیله ای واجتماعی وفرهنگی مطرح نیست وروی کلام من با همه ی مردم اعم از هر قبیله و نژاد وفرهنگی است؟!
آیا این فرمایش حضرت، کافی نبود برای اینکه آحاد مختلف بشری در قومیت های مختلف خود را بر سر یک مسئله هم پیمان ببینند وتاثیر یک پیمان حقیقی بین گروه های مختلف باآراء وسلیقه های مختلف .آیاجز وحدتی ناگسستنی خواهد بود؟!
بنگرید این کلام نورانی ودلنشین پیامبر(ص) را از خطبه ی غدیر:«بدانید که خدا علی (علیه السلام) را ولی و امام واجب الاطاعه قرار داده است برای همه ی مهاجرین و انصار وتابعین آنها وبر روستانشین و شهر نشین وعجم وعرب وبنده وآزاد وکوچک وبزرگ وبر هر سفید وسیاه وبر هر یکتا پرستی…»
اگر در تمام دنیا جستجو کنید چنین وحدتی را در این گستره زمین نمی توانید پیاده کنید؛جز به این روش که مبلغ اعظم غدیر،تمام تفاوت های نژادی،فرهنگی،طبقاتی و…راحذف می کنند واز درجه ی اعتبار ساقط می دانند وفقط یک اصل را ارزش و اعتبار می دهند وهمه را بر سر این اصل هم پیمان می کنند.
منبع برگرفته از مجله ی عرش بر دوش غدیر
آخرین نظرات