نوشته شده توسط نویسنده وبلاگ

سرکار خانم لیلا باباربیع

چنان مدهوش تو هستم که هر لحظه دلم سوی تو پر می کشد.

ای همه دار و ندارم از کودکی جانم را با اسم تو پروار داده اند.

تو آن اربابی که من کنیز, ملتمسانه تو را می جویم.

ای درمان دردم, ای آرام دهنده قلبم, از همه دنیا فقط عشق تو در دلم باقی است.

برهانم از این همه ریا و نفرت.

دیدگانم بارانی است از ندیدنت کاش بطلبی مرا و بنده حقیرت را بی سامان رها نکنی.