نوشته شده توسط نویسنده وبلاگ: ریحانه علی عسکری

دلم هوایت را کرده بعد از کربلایی که قسمتم نشد دلم عطر ضریحت را خواست؛ اما دوباره نشد باز هم یکی طلب من  چکار می توانم بکنم  شاید هم یکی طلب تو  شاید بار گناهم  را دیدی و لایقم ندانستی شاید توبه ام از ته دل نبود شاید  شاید  شاید امامن دلم هوای بوی ضریحت را کرده دل است دیگر  گاهی هوس های بزرگ تر از خودش می کند حتی نگاهی به بار گناهانش هم نمی کند حتی  به توبه های ظاهریش هم امید بسته دلش امیدش را می خواد  می داند امامش رئوف است  می داند رسم امامش رد کردن نیست  می داند … پس دلش می خواد هوس کند هوس بوی ضریحت را دستانم را روی صفحه گوشی می گذارم  که پخش مستقیم حرمت است چشمانم لبالب از اشک می شود  دست دیگرم را روی سینه می گذارم  و می خوانم: اللهّمَ صَلّ عَلي عَلي بنْ موسَي الرّضا المرتَضي  الامامِ التّقي النّقي  و حُجَّتكَ عَلي مَنْ فَوقَ الارْضَ  و مَن تَحتَ الثري الصّدّيق الشَّهيد  صَلَوةَ كثيرَةً تامَةً زاكيَةً مُتَواصِلةً مُتَواتِرَةً مُتَرادِفَه كافْضَلِ ما صَلّيَتَ عَلي اَحَدٍ مِنْ اوْليائِكَ. خدایا  رحمت فرست بر علی بن موسی الرضا امام با تقوا و پاک و حجت تو بر هر که روی زمین است و هر که زیر خاک، رحمت بسیار و تمام با برکت و پیوسته و پیاپی و دنبال هم چنان بهترین رحمتی که بر یکی از اولیائت فرستادی